Ook in België bleef het succes niet uit en in 1961 werd Burt, zowel door het publiek als door de media, beschouwd als de Belgische Elvis Presley.
Ondanks het succes op de Belgische, Nederlandse en Duitse markt wordt 1962 de populariteit van de jonge artiest nogmaals bevestigd. Ditmaal in Frankrijk, waar Pathé-Macroni zich uit de naad zocht naar een Shadows tegenhanger. De zeventien jarige Burt ondertekende het contract in het bijzijn van zijn ouders.
Zijn opkomst en succes zijn nu niet meer te stuiten. Burt behaalt zelfs een plaatsje in de top 10 op de Filippijnen.
Burt echter wil zich nog verder verdiepen in de muziek en schrijft zich in aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel.
Hij mocht dan al een veelgevraagde vedette met heel wat succes zijn. Hij mocht dan al terugblikken op tot de nok toe gevulde zalen met dol enthousiaste fans overal in West-Europa. Hij mocht dan al een veelgevraagd studiomuzikant zijn, die mensen als Will Tura of Nicole Josy -om er slechts twee te noemen- kon begeleiden.
>>>